Sabtu, 24 Oktober 2015

Cerkak-INDRASWARI




INDRASWARI
                                                                           
“ Para Peserta didik  sekaliyan, aliran Behaviorisme itu menganggap manusia seperti mesin. Manusia tidak mempunyai otak. Oleh karena itu, belajar itu merupakan  usaha untuk membentuk suatu kebiasaan. Jadi bila ada kesalahan berbahasa harus segera dibetulkan.”
Gayane Indraswari nirokake cara mulang gurune. Anggone nirokake lengkap tindak tanduke, solah tangane, malah kadang kala ditambahi dhewe sing mlaku genit, asal tunjuk Peserta didik liyane sing mesthi wae ora prelu dijawab wong mung dienggo gaya. Peserta didik liyane padha ngguyu. Rumangsa digeguyu Indras saya keladuk.
“Berbeda dengan pendapat Corder yang mengatakan kesalahan itu merupakan bagian dari belajar bahasa”.
Peserta didik liyane sing mau pada ngakak, guyune saya entek mung cekikikan amarga weruh guru sing ditirokake gayane mlebu alon-alon. Indraswari sing nrocos ing tengah-tengah ruwangan madhep Peserta didik ora ngerti yen gurune wis mlebu karo klecam-klecem weruh tingkahe. Amarga ora ngerti Indraswari terus nrocos wae.
“Kesalahan itu justru menunjukkan bukti adanya proses belajar dalam diri pembelajar.”
Yani kanca rakete menehi kode yen gurune wis rawuh.
“Oleh karena itu….ya oleh karena itu…”Indraswari klincutan karo nylamur-nylamur marani kursi. Mesthi wae sing mau pada cekikian banjur ambyar guyune.
“Ha…ha….ha…..” Pak Guru mung meneng wae. Peserta didik banjur tanggap cep klakep. Cetha yen pak Mawardi duka iki. Nanging jebule ora guruku kuwi ora duka, malah kepara seneng ana Peserta didik sing bisa nirokake gayane mulang. Sapa ngerti besuk bisa dadi guru. Kandha ngono banjur diiringi applause dening kanca-kancaku. Indraswari mung mesem kecut.
Nanging jane mono ora kaya sing dikarepake Pak Mawardi kuwi. Kancaku Indras kuwi pancen rada kenes, kendel, ya kendel ing pelajaran ya kendel karo cowok, ning ya sumbut, wong dheweke ki ya pinter. Nanging ya kuwi yen wis kumat malah kepara nylelek. Contone nyelelek ya kaya mau kae. Dheweke kuwi seneng nirokake gayane guru-gurune. Ning ya lagi pisan iki konangan.
Mangka Pak Mawardi iku sing pinter nguwasani bahan, ya pinter anggone nerangake. Dadi ora ana sing wani nyepelekake ndilalah esuk-esuk lagi jam pitu kurang sepuluh menit kok Indras wis action. Kanca-kanca mung padha ngguyu malah ana sing ngomong Indras kumat gedhenge. Ana sing ngomong Indras durung lulus saka “pakem” lan liya-liyane sing gegayutan karo tembung edan, gila, ora kebak. Nanging dhasar Indras dheweke ora maelu. Prinsipe ayake biar anjing menggonggong kafilah terus berlalu. Tundhone ketanggor, konangan Pak mawardi.
Nalika ing kantin, Indras sing digarap dening kanca-kanca, lagi padha enak-enak mangan bakso, Yudi tampil nirokake gayane Indras. Anggone nirokake ditambah-tambahi kanthi mlethat-mlethotke lambene. Mesthi wae Indras dadi sewot, banjur ngadeg.
“Yud, kelakon takputus tenan kowe”!
“Jangan sayang, hanya dikaulah yang kucintai, tiada duanya di dunia ini. Tak seorangpun dapat berteduh, dalam hatiku selain dirimu…”
Lagu dhangdhut gayane Yudi nirokake Imam S Arifin. Sing mesthi  wae digawe-gawe wong Yudi pancen dudu pacare Indras, naning ya kaya ngono kuwi Indras yen nembak kancane. Rumangsa gagal, Indras saya mangkel, terus maju megal-megol ngajak sol yudi, nanging Yudi malah mandheg kisinan anggone nyanyi. Yudi trima kalah yen ngono iku. Lha wong Indras kok diedani, malah dheweke ngluwihi gendheng. Rumangsa senjata sing kaping pindho kasil, Yudi saya dijungkelake.
“Mas Paiman sing mbayari cewek telu iki mengko Yudi,” bengoke Indras karo menyat ninggalake kantin.
“Mati aku”. Grenenge Yudi.
……………………………………………………………………………………………
  (Kapethik saka Djaka Lodang no 30, Anggitan Warih Jati Rahayu  taun 2006 kanthi besutan)

Tidak ada komentar:

Posting Komentar